Voetbal

Jo17-1 beleeft een fantastisch weekend in Winterberg.

Na een leuk, mooi en leerzaam seizoen is het altijd leuk om het seizoen met een feestje, barbecue of iets anders af te sluiten. Wij besloten het dit keer eens anders te doen. Na wat rondzoeken op internet hebben we een huis geboekt in Winterberg, Duitsland. Het hele team was zeer enthousiast en met 15 spelers, incl. keeper Niels van de Jo15-1 die ons flink uit de brand heeft geholpen ten tijde van de langdurige blessure van Quint, golden retriever Moos en vier man begeleiding was het dan op vrijdag 10 juni zover.

Onderweg begon het al goed, onze gastspeler bleek iets onder z’n schoenen te hebben zitten wat voor een nogal akelige geur zorgde bij Richard in de auto. Maar na dat te hebben schoongemaakt konden zij de reis weer voortzetten. We kwamen aan met lekker weer, het huis werd door iedereen gelijk geïnspecteerd en een slaapkamer voor 4 of 5 personen was ook zo verdeeld.

Na het eten van broodjes met soep, knakworstjes, frikandellen en krokettten(en een heleboel chips) zijn we `s avonds het centrum van Winterberg in gegaan en hebben er gezellig op een terrasje gezeten. Daarna weer terug gereden want er stond om 23 uur een heuse pubquiz op het programma! Bij een pubquiz is het natuurlijk belangrijk dat de inwendige mens van alle behoeften goed is voorzien dus werden de tafels vol gezet met drinken, chips, worst, nootjes etc. Martijn, Seth en Bastian boden zich aan als team- captains maar voordat ze teams mochten uitzoeken moest er eerst een spelletje “geen ja/geen nee” worden gespeeld. Deze werd door Bastian gewonnen dus hij mocht als eerste twee medespelers uitkiezen. Nadat alle teams gevormd waren konden we dan ook starten met de quiz. Ook in dit spel was duidelijk hoe fanatiek iedereen was om de winst binnen te harken. Ondanks dat de quizmaster was vergeten te zeggen geen telefoons te gebruiken werden deze dan ook helemaal niet aangeraakt. De stemming steeds vrolijker en uitgelaten na vragen te hebben beantwoord zoals:

  • Hoeveel tijd besteed een man aan het kijken naar vrouwen?
  • Of hoe zwaar wegen de grootste borsten ter wereld?

Natuurlijk waren er ook algemene vragen en het viel ons op dat ook die veelal goed werden beantwoord. Na een spannende finale kon er dan ook maar 1 team de winnaar zijn, en dat was het team van Richard, Samuel, Martijn, Marijn, Lars J en Luiza.

Uitgeput en voldaan ging iedereen dan ook rond 2 uur naar bed. Dachten we…. Deze gasten waren nog niet uitgefeest. Het bleef tot 4 uur een drukke bedoening in de villa maar vervelend werd het nooit. Topgasten!

’s Morgens hebben Richard en Geri gezorgd voor verse Duitse broodjes en Eric en gastleider Ewout zorgden voor gekookte eitjes. Gebakken eieren lukte niet zonder boter… We hadden vooraf een corveeschema gemaakt voor het ontbijt, avondeten en voor het slapen gaan. Dat werkte (bijna) prima haha. Sommigen moesten wel wat aangespoord worden maar het bleef redelijk netjes in huis.

Op het programma stond een bezoekje aan de Erbniskappe in Winterberg voor een middagje klimbos. Een aantal gaven aan hoogtevrees te hebben wanneer ze al op een krant staan, maar iedereen ging toch met volle overgave mee. Nadat de veiligheidsuitrusting werd omgedaan kregen we uitleg van een Nederlandse instructrice die bij elke uitleg die ze gaf steevast werd getrakteerd op een daverend applaus… heb haar later maar een ijsje gegeven zodat ze weer een beetje bij kon komen van onze gekkigheid.

Na de instructies werd de groep in tweeën gesplitst. Het parcours bestond uit vijf verschillende levels. Het moet gezegd; nadat ik boven mij in de bomen en op de kabels mensen hoorden zuchten: “Waarom doe ik dit in Godsnaam?” of “Ik ben ook gek dat ik dit doe” werd men steeds enthousiaster en hebben de meesten het moeilijkste level afgerond. Sommigen zelfs twee keer. Voor Luiza leek het wel a walk in the parc… Als of ze nooit anders gedaan heeft vloog ze als een eekhoorn het parcours over.

 

 

 

 

Na zo’n drie uur te hebben geklommen, gehangen en ruzie te hebben gemaakt met een karretje op kabels (Quint) was het tijd voor een ijsje en weer door naar het volgende onderdeel: Rodelen!

Eèn voor èèn mochten we plaats nemen op zo’n slede, behalve natuurlijk de Siamese tweeling Bastian en Lars die gingen samen op eentje. Trainer Geri zag de bui al hangen en paste ervoor op om met een noodgang de berg af te gaan en als een ware zondagsrijder ging hij, genietend van het mooie uitzicht, naar beneden…totdat Eric met een noodgang op hem afkwam en tierde dat ie veel te zacht ging. Bij aankomst bleek dat de meesten een snelheid van tussen de 25 en 29km p/u hadden gehaald, Geri nog geen 15…. Het was een mooie erlebnis en moe en hongerig keerden we terug naar ons huis waar voor hongerige wolven pasta met gehaktsaus werd klaar gemaakt. Niet normaal wat die gasten kunnen eten, elke keer ging alles op! Na het eten ging de hele groep toch nog met de bal naar een voetbalveldje waar tot ongeveer 20.30u lekker werd gebald. Eric, Richard en Geri hebben een soort van tribune opgebouwd om samen met z’n allen Ned-Pol te kijken, oftewel wij tegen Luiza… de wedstrijd liep voor ons helaas niet zoals verwacht en na de 0-1 en 0-2 werden wij steeds stiller maar was er eentje die steeds euforischer werd… En dan ook nog in de extra tijd een penalty missen…

Gelukkig werd onze sfeer er niet minder op. Het team zocht elkaar weer op, zonder groepjesvorming en er werd gekaart en vooral veel gezongen. Ik wist niet dar er zoveel liedjes zijn waar nog extra teksten aan kunnen worden toegevoegd… zal de teksten hier maar niet herhalen…

 

Het was enorm gezellig, de begeleiding zat gezellig een potje te pesten waarbij m.n. Ewout hier enorm in bedreven was en Richard toch aardig op stang wist te jagen. De spelers zaten op een gegeven moment met z’n allen achter elkaar op de grond te roeien op het liedje : We hebben een boot, boot, hij ligt in de Amstel…

Om een uur of half twee was het erg rustig en de begeleiding dacht lekker te kunnen gaan slapen. Te rustig…. Rond half drie ging bij de trainer de kamerdeur open en stonden daar twee durfals in z’n slaapkamer met twee confetti kanonnen. Na twee flinke knallen zat de trainer helemaal onder de confetti, zich eerst niet goed beseffende wat er nu was gebeurd. Het bleek dat de rest van het team op de gang stond, incl. Ewout, die het zaakje mooi stond op te ruien. Bedankt Ewout! Natuurlijk, toen eenmaal het besef kwam wat er was gebeurd kon de trainer er wel de humor van inzien.
Maar wraak zou er komen! Een paar uur later, zo rond acht uur, werd een van de daders gewekt met een halve liter water vol in zijn gezicht. Was het lekker Bastian? Vervolgens heeft de trainer nog een aantal personen met matras en al van bed getrokken en is met een bluetoothspeaker alle kamers afgegaan met het liedje: “Wakker worden, wakker worden”van Jochem Meijer. Ken je het niet, zoek het maar eens op! Kortom, om half negen `s ochtends was iedereen uit bed… Na het ontbijt, nu wel met gebakken eieren en spek, zijn we in de auto gestapt op weg naar Winterberg. We hadden van 11.00 tot 13.00 uur een speedsoccer-veld afgehuurd. Ondanks de korte nachten werd ook hier gestreden om elke bal en elke centimeter.
Helaas moest Richard er in de laatste minuten vanaf met een blessure. Achteraf bleek dat hij door een duel met Tjeerd een gescheurde enkelband heeft opgelopen. Toen dit door de trainer later bij de selectietrainingen bekend werd gemaakt werd er door de groep ook weer daverend geapplaudisseerd…

Mafketels haha…

Nadat we terugkwamen in het huis hebben we al het eten en drinken wat we nog over hadden op een grote tafel neergezet om op te eten zodat we zo weinig mogelijk meer hoefden terug te nemen. Met name de frikandellen vonden gretig aftrek. Er waren spelers die wel 7 frikandellen wisten te verorberen. Zo kwam bijna alles op! Aan alle leuke dingen komt helaas een eind en na het netjes achterlaten van het huis, het vastzetten van een verwarming, wat op mysterieuze wijze was losgeraakt, gingen we weer huiswaarts. Op de terugweg ons top-weekend afgesloten met een bezoek aan de McDonalds.
Volgend jaar weer? Ik denk van wel….
Geri Hulstijn.
Trainer Jo17-1

Wederom Succes voor de JO7’s op Toernooien Neede en Tubanters

Na het succes van vorige week gingen de JO7-1 enJO7-5 op zaterdag 11 juni vol goede moed op weg naar Neede. Het mooie weer zorgde alvast voor een goede sfeer. De JO7-5 met Mauro, Micca en Maxwell (zou een leuk zangtrio kunnen zijn onder de naam de 3M’s) miste vandaag Quinn en Robbie en werd daarom versterkt door Jary van de JO7-2 en Willem, ons enthousiaste trainingslid die na de zomer ook wedstrijdjes gaat spelen. Ze speelden 4 wedstrijdjes met wisselend succes. de 1e 2 wedstrijden werden nipt verloren met 1-3 en 2-3. Ondanks het goede verdedigende werk van Micca en Maxwell konden ze niet voorkomen dat Eibergen JO7-3 en Bentelo JO7-2 vaker scoorden dan wij. Daarna een hele goede wedstrijd tegen KSV/Erix JO7-1 waarin Jary een heuse hattrick maakte. 3-1 winst. De laatste wedstrijd hebben de heren nog geknokt wat ze waard waren maar helaas verloren ze deze wedstrijd met 2-4 van DEO JO7-1. Wel zag Mauro eindelijk een bal tussen de palen gaan. Hij had al vele knappe pogingen gedaan maar de bal wilde er maar niet in. Tot de laatste wedstrijd. Nog een extra compliment voor Willem. Met nog maar 1 wedstrijd op zak hield hij zich goed staande. Alhoewel de wedstrijdjes af en toe wel iets te lang duurden, waardoor Willem wel eens wat afwezig was, werd zijn spannende toernooidebuut maar mooi afgesloten met een prachtige medaille en een ijsje! Goed gedaan heren!

Dit zijn Willem, Micca, Maxwell, Jary en Mauro

 

De JO7-1 was vandaag bijna compleet met Jasper, Jurriën, Mats, Lars en Dean. Helaas kon Zafi niet meedoen. Ook zij speelden 4 wedstrijdjes. Wat vooral erg opviel, was dat de teams die meededen met dit toernooi het niet zo nauw namen met de regels. Er deden kinderen mee die toch zeker 2 koppen groter waren dan een aantal spelers van ons team. En niet groot voor hun leeftijd maar echt te oud. Nou weten we allemaal wel dat groter zijn niet wil zeggen dat je ook beter kunt voetballen. Het is wat makkelijker om met een schouderduw je tegenstander weg te zetten maar technisch gezien moet ik wel zeggen dat onze jongens er toch met kop en schouders boven uit staken. En dat resulteerde dan ook in 4 glansrijke overwinningen. Achtereenvolgens Hector JO7-2 (6-0), Wilhelminaschool JO7-1 (3-1), Neede JO7-2 (4-0) en Borne JO7-2 (5-1) werden verslagen met als resultaat de beker voor de 1e plaats. Super goed gedaan.

Met mooi samenspelen en goede individuele acties waren ze de tegenstander steeds te slim af. Dean en Jasper waren de topschutters van vandaag maar ze hebben echt als team gewonnen.

Dit zijn ze: Jurriën, Dean, Mats, Lars en Jasper.

 

Op zondag 12 juni speelde de JO7-3 een toernooi bij de Tubanters. Helaas konden Max R. en Daan niet meedoen.  Jaro, Mels en Noud waren er wel en zij kregen hulp van Dean van de JO7-1, Max A. en Sem van de JO7-2 en Liam van de JO7-4. Ook deze dag was het mooi weer. Helaas kon ondergetekende er nu niet bij zijn maar uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat ze het supergoed hebben gedaan. De eerste wedstrijd werd 1-1 gelijk gespeeld tegen EMOS JO7-1. We waren veel beter maar helaas kon er geen winst uit gehaald worden. Tegen Vogido JO7-4 ging het een stuk beter wat scoren betreft. 9-1 gewonnen! Tegen Vogido JO7-3 en Tubanters JO7-2 werd gelijk gespeeld en weer gewonnen. En ook een derde wedstrijd werd gewonnen waardoor weer de beker meegenomen kon worden naar Boekelo. Helaas moest Liam vlak voor de laatste wedstrijd ziek afhaken. Maar ook hij heeft de beker natuurlijk verdiend!

En dit zijn ze dus: Sem, Mels, Noud, Dean, Max en Jaro. Gefeliciteerd toppers!

 

Heleen Klein Poelhuis.

Succes voor de JO7’s op Toernooi Borne

Na de winterstop zijn we gaan voetballen met maar liefst 5 JO7 teams. De JO7-1 met Zafi, Lars, Mats, Dean, Jurriën en Jasper speelden samen met de JO7-2 (Jary, Siem, Hugo, Marik, Sem en Max A.) en de JO7-3 (Jaro, Daan, Mels, Noud en Max R.) in de sterke poule van de Kleine Kernen competitie. Daarnaast speelde de JO7-4 met Liam, Rens, Brian, Finn, Senn en Lucas samen met de JO7-5 (Mauro, Daan, Micca, Maxwell, Robbie en Quinn) in de minder sterke poule. Met wisselend succes speelden ze met veel plezier afgelopen seizoen in deze competitie tegen de kleine clubs in de buurt zoals Beckum, Bentelo, Buurse, Hoeve en Borne. Wat aantallen betreft waren we samen met Borne koploper met 5 teams. Daaruit kunnen we concluderen dat de club nog steeds groeiende is.

Afgelopen zaterdag namen we met 3 teams deel aan het Kaboutertoernooi van Borne.

De JO7-5 speelde onder bezielende leiding van Nicola Catari en Nick Kuipers een heel spannend toernooi. Helaas was Quinn afwezig maar hij werd vervangen door een supergoed spelende Max uit de JO7-3. Er werd door alle spelers gevochten voor elke bal en supergoed gespeeld. Meest opvallend moment was een wereldgoal van Mauro. Daar zou menig prof jaloers op zijn. Ook een pluspunt was de instelling van Robbie. Bij elke wissel stelde hij steevast de vraag “waarom?” Dat getuigt van enorm veel inzet en zelfvertrouwen. Micca was vandaag niet af te stoppen. Hij was overal op het veld en de tegenstander moest hem regelmatig 3 keer voorbij. Maxwell was vooral verdedigend sterk en heeft meerdere goals voorkomen. Met 1 winstpartij (1-0 tegen Delden 1), 1 gelijkspel (1-1 tegen Deto 2) en 2 verliezen (WVV 1 was met 4-1 te sterk en Deto 3 met 3-1) eindigde dit team als derde in de poule.

De JO7-2 speelde onder leiding van Michael Scholte in ’t Hoff en Edwin Asveld en ging in 2 van de 3 wedstrijden strijdend ten onder tegen teams met jongens van 1 a 2 koppen groter. Toch werd het beide keren slechts 0-2. Soms werd de tegenstander met handen en voeten bestreden maar over het algemeen bleef het sportief. Vooral Sem was overal op het veld te zien en onderschepte heel wat ballen (en daarbij soms ook wat spelers). Een extra pluim voor Marik die door een valpartij met zere armen, benen en rug en net herstellende van een griepje zijn team niet in de steek liet en er toch vol voor ging.  Max en Siem probeerden vooral veel samen te spelen, wat ook geregeld goed lukte. En dat is heel knap op deze leeftijd. De derde wedstrijd eindigde in een knap gelijkspel (0-0). Sem won nog een mooie prijs. Hij eindigde bij de wedstrijd “raad eens hoeveel spekjes er in de spekjespot zitten” als 2e.

De JO7-1 miste Zafi, Jurriën en Lars en werd daarom versterkt door Noud van de JO7-3 en Rens van de JO7-4. De poulewedstrijden waren niet heel erg spannend. Met mooi voetbal, waarbij goed werd samengespeeld, werden alle wedstrijden vrij makkelijk gewonnen. Buurse (zo te zien JO8-1) werd met 3-0 verslagen. Borne 1 met 2-0, Borne 3 en WVV 2 beide met maar liefst 6-0. In alle wedstrijden werd heel mooi samengespeeld. En veelal werd de tegenstander op snelheid uitgespeeld. Het mooiste van alles, alle spelers hebben minimaal 1 doelpunt gemaakt.

Na de poulewedstrijden speelden ze een spannende halve finale. Ook deze werd uiteindelijk nog vrij makkelijk gewonnen van Borne JO7-2 met 7-0. De finale werd met gejuich begroet. In de finale wachtte een sterke tegenstander. Zenderen Vooruit met een aantal grote sterke jongens. Maar ook nu speelden onze toppers een super goede, spannende wedstrijd. Met mooie doelpunten, goed samenspel en goed verdedigend werk.Invaller Noud had nog een supergoede redding. Een ZV speler wilde net de bal onbedreigd het doel inschuiven toen Noud met een geweldige sliding de bal naast het doel schoof. Wel met als resultaat dat zijn knie open lag door het kunstgras maar met een pleister erop ging hij gewoon door. Uiteindelijk werd het 4-1 en de beker was binnen.

Alle spelers en supporters hebben genoten van het weer en de leuke wedstrijden. Komend weekend worden er nog 2 toernooien gespeeld in Neede en bij de Tubanters. Hopelijk ook daar weer veel succes en speelplezier.

Heleen Klein Poelhuis

BSC Unisson sluit het seizoen af met een nederlaag tegen KOSC (1-2)

Op maandag 6 juni stond voor de ploeg van Michel Weiss de laatste wedstrijd van het seizoen op het programma. Op Sportpark De Zweede moest er aangetreden worden tegen KOSC. De tegenstander van vandaag bezette voorafgaand aan de wedstrijd de vierde plek en had dus de beste papieren om de nacompetitie te halen. De nacompetitie was voorafgaand aan de wedstrijd voor BSC Unisson nog heel ver weg, maar zolang er nog een kans is dan moet daarvoor gestreden worden. Bij BSC Unisson ontbraken Pascal ter Meer en Michel ter Meer (beide net terug van vakantie), Coen Swidde (studie), Luuk van Ham (blessure) en Hendrik Nijenhuis (blessure). Verder was Huub Hassink voldoende hersteld van zijn polsblessure dat hij wel kon invallen.

Opstelling BSC Unisson:

21.Brian Pieper, 8.Joep Timmers, 3.Robert Roossink, 4.Jeroen Assink, 2.Frank Mosman, 9.Martijn Brinkman, 20.Willen Hoitzing, 5.Daan Wiggers, 16.Lennart Weber, 17.Pim Ratering en 10.Arjan Wissink(c)

Wissels: 7.Dennis van Ommen, 11.Pelle Wermer, 12.Huub Hassink, 14.Bram Klein Poelhuis en 18.Julian Weber

BSC Unisson was de eerste helft de betere ploeg en had veel meer balbezit. Van achteruit werd en verzorgd voetbal gespeeld. Via Martijn Brinkman, Pim Ratering en Arjan Wissink kreeg BSC Unisson een paar goede mogelijkheden om de score te openen, maar doelpunten leverden deze aanvallen niet op. Na een half uur spelen kwamen de gasten uit Ootmarsum uit een standaardsituatie op voorsprong. Een onnodige overtreding aan de zijkant levert KOSC een vrije bal op. Deze vrije bal wordt ingedraaid en verlengd door een KOSC speler (0-1). Lang konden de gasten niet van deze voorsprong genieten, want vlak voor rust weet Pim Ratering de gelijkmaker binnen te koppen uit een cornerbal van Martijn Brinkman (1-1).

In de tweede helft blijft het spelbeeld hetzelfde, maar is BSC Unisson in de laatste fase te slordig om tot echte kansen te komen. Defensief geeft BSC Unisson weinig weg en zodoende is de wedstrijd aardig in evenwicht in het tweede bedrijf. Na wederom een onnodige overtreding kan KOSC nogmaals aanleggen voor een vrije bal vanaf de zijkant. Wederom wordt deze bal verlengd en staat KOSC weer op voorsprong. Michel Weiss brengt Huub Hassink, Bram Klein Poelhuis en Pelle Wermer in het veld voor Joep Timmers, Lennart Weber en Willem Hoitzing. Pim Ratering is dichtbij een gelijkmaker, maar stuit op de laatste verdediger. Hierna kreeg Arjan Wissink nog een mogelijkheid op aangeven van Huub Hassink, maar de linksback kon net op tijd redding brengen. Ondertussen probeerde KOSC op de counter de beslissing te forceren. Even leek het erop dat de wedstrijd niet uitgespeeld kon worden toen Martijn Brinkman de scheidsrechter per ongeluk onderste boven liep. Gelukkig kon verzorger Peter Warfman er met zijn magische handen voor zorgen dat de scheidsrechter de wedstrijd kon hervatten. Als deze wedstrijd een winnaar had moeten krijgen dan maakte BSC Unisson daar de meeste aanspraak op. KOSC was vandaag echter de gelukkigste en gaat de nacompetitie voor promotie in. De ploeg van Michel Weiss is uitgespeeld en kan zich in de zomer gaan opmaken voor nog een seizoen in de 4e klasse.

Na afloop werden de grensrechters allemaal bedankt en werd er in het bijzonder afscheid genomen van Stephan Louwman (keeperstrainer), Marco Winters (leider) en Michel Profijt (assistent-trainer). Nogmaals bedankt voor jullie inzet!

Arjan Wissink

BSC Unisson wint uit bij Oldenzaal (1-3)

Op zondag 29 mei stond voor de ploeg van Michel Weiss de laatste uitwedstrijd van het seizoen op het programma. In Oldenzaal moest er aangetreden worden tegen vv Oldenzaal. De tegenstander van vandaag speelt eigenlijk nergens meer voor, want ze beschikken volgend seizoen niet meer over een eerste elftal. Desondanks wilde de thuisploeg de punten niet cadeau geven en er alles aan doen om met een goed gevoel af te sluiten. Bij BSC Unisson ontbraken Pelle Wermer, Dennis van Ommen, Coen Swidde, Pascal ter Meer en Michel ter Meer allen vanwege vakanties en weekendjes weg. Daar tegenover stond wel de terugkeer van Martijn Brinkman en Daan Wiggers. Verder was Huub Hassink voldoende hersteld van zijn polsblessure dat hij wel kon invallen. Voor BSC Unisson was het van groot belang dat deze wedstrijd gewonnen werd, want in het slechtste geval moet het anders volgende week nog strijden om nacompetitie degradatie te voorkomen. Omhoog kijkend is er ook nog wat mogelijk, maar BSC Unisson is dan wel afhankelijk van uitslagen op de andere velden.

Opstelling BSC Unisson:

21.Brian Pieper, 6.Hendrik Nijenhuis, 3.Robert Roossink, 4.Jeroen Assink, 2.Frank Mosman, 8.Joep Timmers, 20.Willen Hoitzing, 5.Daan Wiggers, 16.Lennart Weber, 7.Pim Ratering en 10.Arjan Wissink(c)

Wissels: 9.Martijn Brinkman, 12.Huub Hassink, 14.Bram Klein Poelhuis en 18.Julian Weber 

BSC Unisson begon goed aan de wedstrijd en wist na drie minuten spelen de openingstreffer te maken. Pim Ratering was enkele verdedigers te snel af, maar stuitte vervolgens op de keeper. In de rebound kon Pim de bal vrij eenvoudig in een leeg doel schuiven (0-1). Hierna kreeg BSC Unisson enkele goede mogelijkheden om de score verder uit te bouwen. Twee keer over leek Arjan Wissink richting het doel van Oldenzaal te kunnen, maar beide keren nam hij de bal niet goed mee op het grasveld van Oldenzaal. Lennart Weber zag een schot geblokt worden en Joep Timmers zijn inzet ging net langs de verkeerde kant van de paal. Oldenzaal loerde voornamelijk op de counter en kreeg enkele standaardsituatie. Brian Pieper keepte echter een sterke wedstrijd en was heer en meester in het strafschopgebied. Na een half uur leek de marge verdubbeld te worden na een goede actie van Hendrik Nijenhuis aan de rechterkant. Zijn voorzet wordt bij de tweede paal ingekopt door Arjan Wissink, maar de keeper weet deze inzet te keren. Kort hierna moest Hendrik zich noodgedwongen laten vervangen met een knieblessure. Voor hem kwam de uit Amerika teruggekeerde Martijn Brinkman in de ploeg. Pim Ratering werd nog enkele keren weggestuurd, maar iedere keer ging de vlag de lucht in voor buitenspel. Enkele keren was dit ook het geval, maar zeker een paar keer werd hij ten onrechte afgevlagd/afgefloten.

In de rust worden er wat tactische omzettingen gedaan en worden Julian Weber en Huub Hassink in de ploeg gebracht voor Willem Hoitzing en Lennart Weber.

De tweede helft was voetballend ver ondermaats van BSC Unisson. Waar het in de eerste helft vaak ontbrak aan een goede eindpasses, was het positiespel in de tweede helft in zijn algemeen heel onzorgvuldig. Hierdoor gaven we Oldenzaal het idee dat er een resultaat te halen was. Tot drie keer toe verrichtte Brian Pieper ontzettend belangrijke reddingen en hierbij had hij eenmaal het geluk dat de bal via de buitenkant van de paal een cornerbal werd. De Boekelose formatie was wel op jacht naar een tweede treffer, maar was zo slordig in de passing dat het niet tot echte kansen kwam. Eenmaal was de ploeg van Michel Weiss dichtbije en dat was uit en cornerbal. De cornerbal werd genomen door Martijn Brinkman en ingekopt door Arjan Wissink, maar de laatste man van Oldenzaal wist de inzet van de lijn te halen. In de slotfase weet de ingevallen Bram Klein Poelhuis de bevrijdende 0-2 te maken. Martijn Brinkman schiet vanaf de rand van het strafschopgebied, maar deze inzet wordt nog geblokt. De bal komt bij de tweede paal voor de voeten van Bram Klein Poelhuis die de bal binnenschuift. Binnen een minuut weet Oldenzaal echter alweer de aansluitingstreffer te maken. De ingeschoven centrale verdediger schiet van twintig meter de bal hard en laag in de hoek (1-2). Het wordt dan toch nog weer even billenknijpen voor de formatie van Michel Weiss. In de allerlaatste seconde van de wedstrijd weet Pim Ratering de wedstrijd te beslissen in het voordeel van BSC Unisson. Een uittrap van Brian Pieper wordt door Huub Hassink verlengd en Pim Ratering is vervolgens eerder bij de bal dan de doelman van Oldenzaal. Pim tikt de bal langs de keeper en schuift bal vervolgens in een leeg doel (1-3). Hierna fluit de prima fluitende scheidsrechter deze middag voor de laatste keer en is de overwinning een feit. BSC Unisson had het zichzelf een stuk makkelijker kunnen maken door in de eerste helft beter met de kansen om te gaan.

Volgende week maandag 6 juni (Tweede Pinksterdag) speelt BSC Unisson de laatste competitiewedstrijd van het seizoen. Op Sportpark De Zweede komt dan KOSC uit Ootmarsum op bezoek en wordt er om 14:00 uur afgetrapt. Het doel is om met drie doelpunten verschil te winnen van KOSC, want dan gaat BSC Unisson in de eindstand over KOSC heen. Als de uitslagen op de andere velden gunstig zijn dan kan BSC Unisson nog op de belangrijke vierde plek eindigen, maar deze kans is door de resultaten de laatste weken behoorlijk geslonken. Voor daar naar gekeken kan worden, wacht dus eerst de lastige opgave om ruim van KOSC te winnen.

Arjan Wissink

BSC Unisson JO19-1 veel te sterk voor ATC’65 JO19-7 (9-2)

Op zaterdag 28 mei stond voor BSC Unisson JO19-1 de thuiswedstrijd tegen ATC’65 JO19-7 uit Hengelo op het programma. Dit was de laatste wedstrijd van de competitie voor de jongens van Arjan Wissink en Joep Timmers. Na de winterstop begon BSC Unisson JO19-1 wat minder aan de voorjaarscompetitie, maar wist zich daarna wel te herpakken met een mooie serie overwinningen en nestelde zich op de tweede plaats. Als er vandaag gewonnen zou worden dan is de tweede plaats een feit en kan er met een goed gevoel terug worden gekeken op de tweede seizoenshelft. Bij BSC Unisson JO19-1 ontbraken Sem Weterholt en Stan Weterholt van wege een familieweekend.

Opstelling BSC Unisson JO19-1:

1.Niels van der Steeg, 2.Max Bayer, 3.Chris Voerman, 4.Guus van Aalst(C), 5.Nino Peterinck, 6.Ilya Stemerdinke, 7.Steven Luttikhedde, 8.Niels Barels, 9.Dion Morsink, 10.Mees Oude Egberink en 11.Bart Scholten

Wissels: 12.Alexander Zivak en 14. Dirk Wolff

Na de klinkende 12-1 overwinning op RSC JO19-2 was het van groot belang dat BSC Unisson JO19-1 vandaag de tegenstander niet mocht onderschatten. Dit gebeurde ook zeker niet en vanaf de eerste minuut zette BSC Unisson veel druk. Dit leverde na drie minuten de eerste treffer op. Een afstandsschot van Niels Barels lijkt een eenvoudige prooi voor de doelman van ATC’65 JO19-7, maar hij laat de bal door zijn handen het doel in stuiteren (1-0). Binnen tien minuten wordt de marge verdubbeld als Ilya Stemerdink goed druk zet en de bal aan de rechterkant veroverd. Zijn voorzet wordt door Bart Scholten binnengeschoten (2-0). De derde goal voor BSC Unisson was van grote schoonheid. Een voorzet vanaf de rechterkant wordt door de centrale verdediger met de hak over zichzelf en de zijn eigen doelman heen gespeeld in de bovenhoek (3-0). De ploeg van Arjan Wissink en Joep Timmers gaat vrolijk verder en de 4-0 komt op naam van Bart Scholten op aangeven van Steven Luttikhedde. Onze spits (Dion Morsink) die de vorige wedstrijd er maar liefst zes maakte had nog niet gescoord, maar weet dit wel te doen in de 20e minuut. Op aangeven van Niels Barels maakte Dion er 5-0 van. Na een half uur spelen scoort Steven Luttikhedde de zesde Boekelose treffer na een goede actie van Niels Barels over de linkerzijde van het veld. Met veel snelheid haalde Niels de achterlijn en zijn voorzet werd binnen gewerkt door Steven.

In de rust komen Dirk Wolff en Alexander Zivak in de ploeg voor Guus van Aalst en Steven Luttikhedde. Kleine verbeterpunten werden in de rust nog aangehaald, maar het is altijd lastig om zo te blijven domineren als de marge met rust al zes doelpunten is.

Het begin van de tweede is echter wel veelbelovend, want al na twee minuten maakt Dion Morsink zijn tweede van de middag op aangeven van Mees Oude Egberink. Hierna verslapt BSC Unisson JO19-1 wat en geeft het wat ruimte weg waar ATC’65 JO19-7 dankbaar gebruik van maakt. Na 50 minuten voetballen weten zij een “eretreffer” te maken. Hierna is het scheidsrechter van Goor die ook zijn stempel op de wedstrijd wil drukken, want een zuivere overtreding op Bart Scholten in het strafschopgebied wuift hij weg, omdat hij het gezien de stand niet nodig vond om een strafschop te geven. Uit de tegenaanval kopt de spits van ATC de 7-2 achter de touwen. Tegen twaalf man weet BSC Unisson alsnog een achtste treffer te maken. Bart Scholten is de defensie te snel af en is niet zelfzuchtig. Hij speelt de bal breed op Dion Morsink die zijn hattrick compleet maakt. Een kwartier voor tijd maakt Dirk Wolff er 9-2 van op aangeven van Dion Morsink. Hierna stuurt coach Arjan Wissink zijn spits naar achteren om centrale verdediger Chris Voerman de kans te bieden in de spits. Chris wist in de jeugd nog niet te scoren en hoe mooi zou het zijn als hem dit in zijn laatste wedstrijd in de jeugd wel zou lukken. Hij had aan één kans voldoende om deze wens in vervulling te laten, want met een harde uithaal in de bovenhoek liet hij de doelman kansloos. De grensrechter was de enige die buitenspel zag en scheidsrechter van Goor ging hierin mee. Om Chris Voerman toch nog even in het zonnetje te zetten, wilde de technische staf van BSC Unisson JO19-1 hem in de slotfase een publiekswissel geven. Echter werd ook dit feestje tegengehouden door scheidsrechter van Goor. Gelukkig is BSC Unisson JO19-1 door het seizoen heen een hecht team geworden en had Chris na de wedstrijd veel steun aan zijn team.

Met een mooie tweede plek heeft BSC Unisson JO19-1 het seizoen afgesloten. Er zal nog een aantal keer getraind worden en daarnaast zal er nog een gezellig samenzijn worden georganiseerd om het seizoen af te sluiten.

Arjan Wissink

BSC Unisson onnodig onderuit tegen sv Almelo (2-5)

Op zondag 22 mei moest de ploeg van Michel Weiss om 14:00 uur op Sportpark De Zweede aantreden tegen sv Almelo. Michel en Pascal ter Meer, Daan Wiggers en Martijn Brinkman ontbraken vanwege vakantie. Daarnaast kon Huub Hassink niet meespelen vanwege een polsblessure. Coen Swidde kon de laatste weken niet trainen en sloot zodoende aan bij het tweede elftal. Om met voldoende spelers aan de wedstrijd te kunnen beginnen, werd Luc Nibbelink van tweede elftal bij de wedstrijdselectie gehaald. Luuk van Ham was wel aanwezig, maar was een groot vraagteken. Uit voorzorg was Brian Pieper bereid bevonden om aan te sluiten en dit bleek een goede zet. In de warming-up moest Luuk van Ham al afhaken en zodoende startte Brian in de basis.

Opstelling BSC Unisson:

21.Brian Pieper, 6.Hendrik Nijenhuis, 3.Robert Roossink, 4.Jeroen Assink, 8.Joep Timmers, 13.Willen Hoitzing, 9.Dennis van Ommen, 11.Pelle Wermer, 16.Lennart Weber, 7.Pim Ratering en 10.Arjan Wissink(c)

Wissels: 1.Luuk van Ham, 2.Frank Mosman, 7.Luc Nibbelink, 14.Bram Klein Poelhuis en 18.Julian Weber

Op een zonovergoten sportpark De Zweede werd er om 14:00 uur door de pupil van de week Stefano Cattari voor de eerste keer afgetrapt. BSC Unisson kwam goed uit de startblokken en kreeg al snel de eerste kansen. Na vijf minuten spelen was de verdiende voorsprong er. Op aangeven van Pelle Wermer zette Arjan Wissink de 1-0 op het scorebord. De thuisploeg liet het hier niet bij zitten en na tien minuten wist Pim Ratering de marge te verdubbelen naar 2-0. Ook bij de tweede treffer was Pelle Wermer de aangever. De ploeg van Michel Weiss kreeg hierna nog enkele mogelijkheden om een derde treffer te maken. Zo verlengde Pim Ratering een bal uitstekend op Arjan Wissink, maar die wachtte op zijn beurt te lang met afronden en stuitte op de keeper. Lennart Weber kreeg nog een schietkans van rand 16-meter, maar zag zijn inzet geblokt worden. Niet veel later kon Pelle Wermer vanaf de zijkant afdrukken, maar zijn schot belandde in het zijnet. Almelo kwam langzaam steeds beter in de wedstrijd en wist de creatieve middenvelders steeds vaker te bereiken en maakte vervolgens op de juiste manier gebruik van de fysiek sterke spits. Uit het niets wisten zij de aansluitingstreffer te maken. Na een ingooi kon een middenvelder van Almelo van twintig meter afstand schieten. Zijn schot werd door een verdediger aangeraakt en stuiterde zodoende buiten bereik van Brian Pieper in het doel. Tien minuten voor rust weten de gasten ook de gelijkmaker te maken. De centrale middenvelder wordt in het strafschopgebied vrijgespeeld en kan afdrukken. Jeroen Assink vliegt hier echter voor en blokt zijn inzet. In de rebound is het dezelfde middenvelder die het nogmaals kan proberen. Met rolletje gaat de bal tussen Jeroen Assink en Brian Pieper door het doel in (2-2). Vlak voor rust komt Almelo door onnodig balverlies van BSC Unisson op het middenveld op voorsprong. Lennart Weber wil de bal breed spelen op Dennis van Ommen, maar de aanvallende middenvelder van Almelo had dit doorzien. Vervolgens krult deze linksbenige speler van Almelo de bal in de lange hoek (2-3).

In de rust is de teleurstelling en frustratie groot, want hoe zuur en onnodig is het als je een voorsprong zo weggeeft. De Boekelose formatie heeft echter nog driekwartier om de achterstand weer om te buigen en gaat hier in de tweede helft vol voor. Er wordt meer druk gezet naar voren, maar hierdoor krijgt Almelo op de counter ook meer ruimte. Het is de beginfase van de tweede helft toch BSC Unisson wat de betere kansen krijgt. Pim Ratering is een keer gevaarlijk in het strafschopgebied en Arjan Wissink ziet een inzet gekeerd worden door de doelman. Verder is BSC Unisson vaak onzorgvuldig in de laatste passes om net niet tot kansen te komen. Almelo probeert ondertussen met blessurebehandelingen en overtredingen het tempo uit de wedstrijd te halen. Tien minuten voor tijd komt Almelo uit een counter op een 2-4 voorsprong en lijkt de wedstrijd beslist. Ondanks deze domper doet de thuisploeg er nog alles aan om zo snel mogelijk de aansluitingstreffer te maken. BSC Unisson komt dichtbij, maar een inzet van Pim Ratering wordt van de lijn gehaald. In blessuretijd weet Almelo bij een uitval de 2-5 te maken.

Een teleurstellende nederlaag die ervoor zorgt dat de kans op nacompetitie voor BSC Unisson heel erg klein is geworden. In het slechtste geval (zie Heracles Almelo) kan BSC Unisson nog nacompetitie voor degradatie moeten spelen en daarom is het van groot belang dat de ploeg van Michel Weiss aankomende zondag weet te winnen bij vv Oldenzaal. De tegenstander van aankomende zondag verkeerd in noodweer en nacompetitie voor degradatie is voor hen bijna niet meer te voorkomen.

Arjan Wissink

BSC Unisson speelt gelijk bij Sportclub Overdinkel (2-2)

Op zondag 15 mei moest de ploeg van Michel Weiss om 14:00 uur aantreden in Overdinkel. Michel en Pascal ter Meer en Martijn Brinkman ontbraken vanwege vakantie en Huub Hassink en Frank Mosman moesten deze wedstrijd aan hen voorbij laten gaan vanwege blessures. Coen Swidde kon de laatste weken niet trainen en sloot zodoende aan bij het tweede elftal. Naast bovengenoemde afwezigen besloot de technische staf om Arjan Wissink aan de kant te laten starten, omdat hij een dag ervoor zijn vrijgezellenfeest had gehad. Om met voldoende spelers richting Overdinkel af te reizen, werd besloten om Robin Winters vanuit het tweede elftal mee te laten gaan.

Opstelling BSC Unisson:

1.Luuk van Ham, 6.Hendrik Nijenhuis, 3.Robert Roossink (c), 4.Jeroen Assink, 8.Joep Timmers, 13.Willen Hoitzing, 5.Daan Wiggers, 12.Julian Weber, 16.Lennart Weber, 7.Pim Ratering en 14.Bram Klein Poelhuis

Wissels: 2.Robin Winters, 10.Arjan Wissink, 11.Pelle Wermer, 9.Dennis van Ommen, 

Op een zonovergoten sportpark werd er om 14:00 uur door de pupil van de week voor de eerste keer afgetrapt. De Boekelose formatie begon goed aan de wedstrijd en had veelvuldig balbezit. In de eerste twintig minuten kreeg BSC Unisson een tweetal mogelijkheden. Eerst was het Pim Ratering die in het strafschopgebied een schietkans kreeg, maar de bal niet goed raakte en vervolgens kreeg Julian Weber een goede mogelijkheid na een uitstekende actie van Bram Klein Poelhuis. Bram legde de bal terug richting de 16 meter en Julian bedacht zich geen moment en haalde vol uit. Zijn inzet ging over het doel van de tegenstander. Na ruim twintig minuten spelen komt BSC Unisson op voorsprong door gelegenheidsmiddenvelder Willem Hoitzing. Samen met Pim Ratering combineert hij door de as van het veld en soms met wat geluk krijgen ze de bal nog mee. De bal rolt vervolgens door de benen van de doelman richting de doellijn. Met een sliding zorgt Willem ervoor dat de laatste man de bal niet meer weg kan werken en zodoende is de 0-1 een feit. Na deze treffer is er een korte drinkpauze en deze deed BSC Unisson geen goed. Het baltempo ging wat omlaag en bi balbezit van de tegenstander zakten we te ver in. Na een half uur spelen weet Sportclub Overdinkel de gelijkmaker op het bord te zetten. Door een onnodige overtreding wordt de bal op de stip gelegd en de strafschoppennemer van Overdinkel schiet de bal hard en laag in de hoek en laat Luuk van Ham kansloos (1-1). Dit is tevens de ruststand en in de rust wordt er één wijziging doorgevoerd. Julian Weber heeft wat last van zijn hamstring en hij wordt vervangen door Pelle Wermer.

Gezien de tussenstanden op de andere velden is het van groot belang dat BSC Unisson zelf wint om nog een kleine kans op nacompetitie voor promotie te behouden. Na een paar minuten in de tweede helft loopt BSC Unisson helemaal achter de feiten aan als de kleine behendige aanvaller van Overdinkel drie verdedigers mag passeren en de bal in de lange hoek mag schuiven (2-1). Om minimaal de gelijkmaker te forceren worden Arjan Wissink en Dennis van Ommen binnen de lijnen gebracht voor Willem Hoitzing en Robert Roossink. Door deze aanvallende wissels krijgt BSC Unisson weer meer initiatief, maar liggen er voor de thuisploeg ook weer kansen op de counter. Een kwartier voor tijd weet Pelle Wermer de gelijkmaker op het scorebord te zetten. Pelle krijgt van ruim 20 meter een vrije schiet kans en ziet de bal hard in de bovenhoek gaan (2-2). Hierna krijgt BSC Unisson nog een paar mogelijkheden om met een overwinning huiswaarts te keren. Arjan Wissink was het dichtste bij met een kopbal op aangeven van Bram Klein Poelhuis. De keeper wist deze inzet echter te keren. Ondertussen kreeg Overdinkel ook nog enkele mogelijkheden, maar ook zij wisten niet meer te scoren. Na 93 minuten voetballen floot de prima fluitende leidsman voor de laatste keer en was het gelijkspel een feit. Achteraf kan geconcludeerd worden dat een gelijkspel de juiste afspiegeling was van deze wedstrijd. Door de uitslagen op de andere velden wordt het voor BSC Unisson heel lastig om de vierde plaats nog te behalen, maar er is nog een kleine kans. Zo lang die kans er is, moet daarvoor gestreden worden…..

Aankomende zondag speelt BSC Unisson op Sportpark De Zweede tegen Almelo. Er wordt dan om 14:00 uur afgetrapt.

Arjan Wissink

BSC Unisson JO19-1 overklast RSC JO19-2 (12-1)

Op zaterdag 14 mei stond voor BSC Unisson JO19-1 de thuiswedstrijd tegen RSC JO19-2 uit Rossum op het programma. De jongens van Arjan Wissink en Joep Timmers spelen normaal hun thuiswedstrijden op kunstgras, maar de laatste twee thuiswedstrijden speelt de JO19-1 tegelijk met de JO17-1 thuis. Daarom is in overleg besloten dat beide teams één keer op kunsgras en één keer op gewoon gras zouden spelen. Vandaag moest de JO19-1 op veld 2 aantreden. Bij BSC Unisson JO19-1 was Lex de Koning geblesseerd en was Ilya Sterdink een weekend weg. Daarnaast werd trainer Arjan Wissink voor wedstrijd opgehaald op Sportpark De Zweede voor zijn vrijgezellenfeest. Vooraf was al geregeld dat Michel Weiss (trainer eerste elftal) de honneurs waar zou nemen vandaag.

Opstelling BSC Unisson JO19-1:

1.Nino Peterinck, 2.Max Bayer, 3.Chris Voerman, 4.Guus van Aalst(C), 5.Sem Weterholt, 6.Stan Weterholt, 7.Alexander Zivak, 8.Niels Barels, 9.Dion Morsink, 10.Mees Oude Egberink en 11.Bart Scholten

Wissels: 12. Dirk Wolff, 14.Steven Luttikhedde en 16.Niels van der Steeg

BSC Unisson JO19-1 had vandaag geen kind aan de gasten uit Rossum. De tegenstander had slechts elf spelers op de been weten te krijgen en was pas enkele minuten voor aanvang op het veld voor de warming-up. Al na vijf minuten voetballen kwam BSC Unisson op voorsprong. Alexander Zivak kreeg de bal net buiten het strafschopgebied en zette de 1-0 op het scorebord. Hierna krijgt RSC JO19-2 een goede mogelijkheid, maar de bal wordt van de lijn gehaald. Na een kwartier is het Dion Morsink die met een snoekduik, op aangeven van Mees Oude Egberink, de marge verdubbeld. Hierna is het de beurt aan Niels Barels die een vrije bal binnenschiet (3-0). Na een half uur maakt Alexander Zivak er 4-0 van op aangeven van Sem Weterholt. Hierna wordt BSC Unisson een beetje gemakzuchtig en geeft het RSC de kans om een treffer te maken door de bal slecht weg te werken. Hier maken zij dankbaar gebruik van en zodoende wordt het 4-1. Voor rust wordt de wedstrijd echter al beslist. RSC maakt een handsbal en de toegekende strafschop wordt benut door Dion Morsink. Op slag van rust is het Stan Weterholt die met een mooie steekpasses Bart Scholten alleen voor de doelman zet en met een mooie lob maakt Bart en 6-1 van.

In de tweede helft gaat BSC Unisson JO19-1 vrolijk verder waar het gebleven was. Guus van Aalst stuurt in de 50e minuut Dirk Wolff aan de zijkant weg. Dirk houdt op zijn beurt het overzicht en geeft voor op Dion Morsink en die maakt zijn derde van de middag en maakt er 7-1 van. Acht minuten later is het weer raak als de ingevallen Steven Luttikhedde de bal afgeeft op Dion Morsink. Met een droge knal vanaf de 16 meter maakt Dion er 8-1 van. Na een uur voetballen valt de negende Boekelose treffer. Een cornerbal van Mees Oude Egberink wordt binnengekopt door Steven Luttikhedde. De wedstrijd is natuurlijk allang gelopen, maar BSC Unisson JO19-1 wil meer. Twintig minuten voor tijd maakt Dion Morsink zijn vijfde goal van de middag op aangeven van Dirk Wolff (10-1). Vijf goals in een wedstrijd is erg knap, maar voor Dion nog niet genoeg. Op aangeven van Nino Peterinck maakt Dion ook nog zijn zesde goal van de middag (11-1). Het slotakkoord is in de laatste minuut voor Stan Weterholt. Vanaf 30 meter schiet hij de bal over de keeper van RSC heen en bepaalt de eindstand op 12-1. Een vrij eenvoudige, maar dik verdiende overwinning.

Aankomende zaterdag komt BSC Unisson JO19-1 niet in actie. De eerstvolgende wedstrijd is op zaterdag 28 mei op Sportpark De Zweede. Dit is tevens de laatste wedstrijd van het seizoen en ATC’65 JO19-7 uit Hengelo is dan de tegenstander en er zal dan om 15:00 uur afgetrapt worden. Als BSC Unisson JO19-1 die wedstrijd wint dan eindigen ze op een keurige tweede plaats in de 3e klasse.p>

Arjan Wissink

BSC Unisson in tweede helft voorbij De Tubanters (1-3)

Op donderdag 12 mei stond er een volledige speelronde in de 4e klasse A op het programma. BSC Unisson moest op deze donderdagavond op Sportpark Het Diekman aantreden tegen laagvlieger De Tubanters. De tegenstander had de punten hard nodig om uit de degradatiezorgen te komen en de ploeg van Michel Weiss was eveneens gebaar bij een overwinning. BSC Unisson heeft het niet meer in eigen hand, maar een vierde plek is nog altijd mogelijk. Daarnaast is het gat naar onder relatief klein en werd er met een overwinning daar ook definitief afstand van gedaan. Bij BSC Unisson konden Martijn Brinkman (vakantie), Frank Mosman (blessure) en Coen Swidde (studie) niet meespelen. Verder was Niek Dekker bij de wedstrijdselectie gehaald om als stand-in te fungeren van de niet geheel fitte Luuk van Ham.

Opstelling BSC Unisson:
1.Luuk van Ham, 6.Hendrik Nijenhuis, 3.Robert Roossink, 4.Jeroen Assink, 15.Michel ter Meer, 20.Willen Hoitzing, 12.Huub Hassink, 8.Joep Timmers, 16.Lennart Weber, 17.Pim Ratering en 10.Arjan Wissink(C)

Wissels: 5.Daan Wiggers, 7.Pascal ter Meer, 11.Pelle Wermer, 9.Dennis van Ommen, 18.Julian Weber, 14.Bram Klein Poelhuis en 21.Niek Dekker

Na een korte warming-up (vanwege tijdgebrek) werd er om 19:35 uur afgetrapt. De Tubanters begon gretig en zat er vanaf de eerste minuut fel op en zette hoog druk. BSC Unisson liet zich te makkelijk aftroeven en was ook nog eens erg slordig in balbezit. Hierdoor was in het eerste bedrijf De Tubanters de bovenliggende partij en wist het enkele keren gevaarlijk te worden. De aanvalslinie van de thuisploeg had het vizier gelukkig niet op scherp staan, want ze wisten een drietal grote kansen om zeep te helpen. Na 26 minuten weet De Tubanters alsnog te scoren. Een voorzet vanaf de linkerkant wordt door de inlopende aanvaller binnen getikt (1-0). BSC Unisson komt in de eerste helft niet verder dan een handvol cornerballen en twee mogelijkheden. Twee keer over is het Arjan Wissink die Pim Ratering bedient, maar twee keer over levert dit niet het gewenste resultaat op.

In de rust is eenieder er zich van bewust dat er ver, maar dan ook echt ver onder de maat wordt gespeeld. Met een tweetal wijzigingen hoopt de begeleiding de wedstrijd in het tweede bedrijf te doen keren. Daan Wiggers en Julian Weber komen binnen de lijnen voor Michel ter Meer en Lennart Weber.

In de tapt BSC Unisson uit een ander vaatje en oogt het een stuk feller dan in de eerste helft. Er worden veel duels gewonnen, de omschakeling is beter en bijna iedere tweede bal is voor de ploeg van Michel Weiss. De eerste schietkans is voor Huub Hassink, maar zijn inzet gaat over het doel van De Tubanters. Na een uur weet BSC Unisson de gelijkmaker te scoren. Een vrije bal wordt slim meegegeven aan Huub Hassink en Huub bewaart in het strafschopgebied van de tegenstander het overzicht en legt de bal terug richting de 16 meter. De inkomen lopende Robert Roossink schiet de bal onberispelijk tegen de touwen (1-1). Na deze gelijkmaker gaat BSC Unisson nadrukkelijk op jacht naar de volle buit, terwijl De Tubanters op twee gedachten hinkt. De thuisploeg wil (en moet) winnen voor lijfsbehoud, maar is ook angstig om ruimte weg te geven. Twintig minuten voor tijd komt BSC Unisson op voorsprong. Na een lange bal is het Arjan Wissink die de lucht ingaat samen met de laatste man van De Tubanters. De bal valt vervolgens stil net buiten het strafschopgebied. Pim Ratering is hier als de kippen bij om de bal langs de uitkomende doelman te schuiven (1-2). De voorsprong is er, maar Michel Weiss moet nog wel een keer noodgedwongen wisselen. De moegestreden Willem Hoitzing (kramp?!) moet zich laten vervangen en voor hem komt aanvallende middenvelder Bram Klein Poelhuis binnen de lijnen. Dit betekent dat Joep Timmers een linie moest zakken naar zijn favoriete rechtsbackpositie. De ingevallen Bram Klein Poelhuis laat wel gelijk van zich horen, want bij zijn tweede actie is hij zijn directe tegenstander te slim af. Bram speelt Arjan Wissink in die de bal even in bezit houdt alvorens de bal bij Pim Ratering in de loop mee te geven. Oog in oog met de keeper faalt Pim niet en beslist de wedstrijd (1-3). De Boekelose formatie speelt de wedstrijd vervolgens volwassen uit en neemt de punten mee naar Boekelo.

Aankomende zondag speelt BSC Unisson weer uit. Dan staat om 14:00 uur de lastige uitwedstrijd bij Sportclub Overdinkel op het programma.

Arjan Wissink