Foto’s van deze editie van de military Crossloop gepubliceerd in ons fotoalbum!!!

Nadat we de 2020 editie helaas moesten afgelasten was het vandaag best spannend weer een Military Crossloop te organiseren. De wedstrijdcommissie is al enkele weken in de weer om alles geregeld te krijgen. Gelukkig liep alles als vanouds en met de medewerking van vele vrijwilligers en de gebak sponsering door Auto Asbroek in Haaksbergen hebben we een fantastische ochtend gehad. Ook een dank aan Military Boekelo en de grondeigenaren voor de medewerking. Dank voor jullie deelname.

Boekelopers is blij weer op de kaart te staan en begroeten jullie graag bij onze Kerstcross 

 

Bereikbaarheid en parkeren Military Crossloop 10-10-2021.

Sportpark De Zweede zal op 10 oktober bereikbaar zijn vanuit de richting Boekelo centrum. In Boekelo gaat u richting Usselo, u ziet het sportpark aan de rechterkant liggen. De inrit naar het sportpark is niet toegankelijk voor auto’s en fietsers. Fietsers kunnen hun stalen ros (gratis) parkeren in de fietsenstalling van de Military. Voor het parkeren van uw auto volg de aanwijzingen van de organisatie op. Lopend kunt u in enkele minuten het sportpark bereiken.

We verwachten het maximum aantal deelnemers te mogen begroeten en verzoeken u om ruimschoots op tijd aanwezig te zijn om uw startnummer op te halen, dit kan tot uiterlijk 9.15 uur.

Sportpark De Zweede zal op deze dag niet bereikbaar zijn vanuit de richting Usselo.

Medewerkers van de Military zijn op de hoogte van uw komst en hebben instructies u door te laten bij vermelding dat u voor de Military Crossloop van de Boekelopers komt.

Wii verheugen ons op jullie komst en wensen jullie veel succes en vooral plezier.

Organisatie Military Crossloop

Altijd al willen hardlopen, maar telkens een ander excuus!

Al tijden niet meer gelopen en nog geen gelegenheid gevonden om de draad weer op te pakken!

Je kunt in je eentje beginnen met hardlopen, maar je kunt je ook aanmelden bij de Boekelopers voor de hardloopclinic. Het hardlopen in een groep werkt voor veel mensen motiverend en is gezelliger dan in je eentje hardlopen. Maar het belangrijkste is dat je bij de Boekelopers op een verantwoorde gestructureerde manier gaat leren hardlopen.

In deze hardloopclinic van 12 weken ga je kennis maken met de hardloopsport. Tijdens de clinic bieden we je gevarieerde trainingen. Je traint uithoudingsvermogen, beweeglijkheid, looptechniek, spierkrachtontwikkeling en snelheid. Dit onder begeleiding van een enthousiaste, deskundige, door de Atletiekunie gediplomeerde trainer.

De clinic hardlopen voor beginners start op 5 oktober 2021 op Sportpark De Zweede. Tijdens de eerste training zal onder andere ingegaan worden op het  trainingsschema, kleding, schoeisel en andere zaken die van belang zijn voor het hardlopen. Ook kun je hier alle vragen die je hebt stellen, we zullen proberen deze te beantwoorden.

De gezamenlijke  trainingen worden afgewerkt op sportpark De Zweede in Boekelo, waar je veilig kunt trainen op een verlichte 400 meter hardloopbaan. Natuurlijk zorgen we ervoor dat er getraind wordt volgens de dan geldende voorschriften van het R.I.V.M en het NOC/NSF. Aanvang trainingen 19.30 uur, wel vragen we je minimaal 5 minuten voor aanvang aanwezig te zijn. Heb je na het lezen van deze informatie nog vragen, mail dan naar lopers@bscunisson.nl.

Locatie: Sportpark De Zweede, Boekelosestraat 275

Aanvangstijd: 19:00 uur

Kosten voor deze clinic € 55,- (inclusief 12 trainingen onder leiding van onze trainer, loopschema, koffie/thee, inschrijving eindloop in Boekelo en functioneel hardloopshirt).

Inschrijven via onderstaande formulier;

Afgelopen week hebben wij afscheid moeten nemen van Arno Wargerink.

Het was Arno’s grote wens om de uitvaartceremonie op de Zweede te houden.

Ondenkbaar natuurlijk om zo’n verzoek van iemand als Arno Wargerink te weigeren, tegelijkertijd een hele organisatie in heel korte tijd.

Maar dan blijkt weer hoe sterk onze club is en hoe krachtig de saamhorigheid. Uit alle hoeken van de vereniging kregen we te horen: kan ik wat doen? “als ik moet helpen moet je bellen, dan ben ik er”. Iemand begon op eigen initiatief met een bosmaaier de parkeerplaats netjes maken. Hetzelfde voor de plantenbakken op het terras: “ik regel dat, komt goed”.

Tenten werden gehuurd, last-minute koffievoorziening voor 400 personen geregeld, geluid en stoelen, fotografen en dronebeelden, teveel om op te noemen maar de schare aan hulptroepen uit onze vereniging (en van onze sponsoren!) was enorm en hartverwarmend.

Zo hebben we -samen met “Noabers en Kamereu”- voor Arno en familie een waardig afscheid kunnen realiseren.

Zijn eigen 5e elftal presteerde het om dezelfde avond alles weer op te ruimen en schoon te maken, zodat op zaterdag het gewone (sport) leven weer zijn gang kon gaan.

Op zo’n moment kun je alleen maar blij zijn hier onderdeel van uit te mogen maken.

Trots op onze vereniging!

Een club kan niet zonder vrijwilligers en BSC Unisson kan al helemaal niet zonder Arno Wargerink.

Toch hebben we afgelopen week -met een respectvolle uitvaart ceremonie op de Zweede- afscheid moeten nemen van Arno.

Arno was een vrijwilliger van de buitencategorie.

Wat rond 2015 begon met een weddenschap: “voor het einde van het jaar hangen hier 25 nieuwe reclameborden rond het veld” groeide door Arno uit tot een soepel draaiende en zeer succesvolle sponsorcommissie. Wie de weddenschap won moge duidelijk zijn: Voor de kerst hingen er al meer dan 30 borden.

Toen was t hek van de dam. In rap tempo ontstonden er nieuwe sponsor-initiatieven zoals balsponsor, TV-reclame, een echt scorebord, de voetbalplaatjesactie. Dat en nog veel meer werd door Arno bedacht, opgezet en uitgevoerd. Want hij had ideeën, maar was ook niet te beroerd om zelf de handen uit de mouwen te steken. Nooit deed je vergeefs een beroep op Arno om bv kantinedienst te draaien en ook op “zijn eigen” sponsoravond was het voor Arno geen enkel probleem om de schaal met hapjes zelf even rond te laten gaan.

Het was dan ook niet verwonderlijk dat bij het eerste officiële BSC Unisson sportgala Arno Wargerink -met glans- de verkiezing van clubman/clubvrouw van het jaar won.

Het mooie aan Arno was dat het hem absoluut niet om dat soort schouderklopjes was begonnen, maar dat hij er wel zichtbaar en oprecht van genoot.

Zijn ideeën bleven vervolgens komen: een omroeper bij wedstrijden van het eerste moest er komen en Arno regelde dat wel weer. Hij vroeg wat “sprekers” en zoals vrijwel altijd als Arno Wargerink iemand iets vroeg werd er ja gezegd.

Tegen Arno Wargerink zeg je gewoon geen nee.

Dat gold voor sponsoren, maar ook voor ons als mede vrijwilligers die hij op zijn eigen wijze kon enthousiasmeren. Als Arno mij op zijn bekende wijze vroeg: “Buj morgn nog druk?” wist ik al dat ik weer even aan de bak moest. En voor Arno deed je dat graag!

Hoe deed hij dat dan? Wat voor persoon was Arno Wargerink dat hij dit bij heel veel mensen teweeg kon brengen?

De teksten uit de vele rouwadvertenties geven daarin een heel mooi unaniem beeld:

Eigenschappen als Enthousiasme, toewijding, zijn mooie, eerlijke en royale karakter,

gedrevenheid, een actieve en immer positieve clubman, tomeloze inzet slaan de spijker op zijn kop.

De familie heeft Arno misschien wel op de beste manier getypeerd

Heel bijzonder, heel gewoon,

Gewoon een heel bijzonder persoon

En zo was Arno ook.

Heel gewoon: hij voelde zich nergens te groot voor, geen poespas, maar ook heel bijzonder

Arno had altijd aandacht en oog voor de ander. Arno was een man van binding en verbinding, iemand die WIN-WIN ook daadwerkelijk in de praktijk bracht.

Arno had de gun-factor.

Een grote wens van Arno was de realisatie van een tribune op de Zweede. Hij had al wel het nodige voorwerk gedaan en geregeld, maar de realisatie liet nog even op zich wachten. Toen Arno ziek werd kwam er vanuit de club de wens om die tribune snel te realiseren, zodat hij dat nog mee kon maken.

Dat hebben we in gang gezet, maar al snel werd duidelijk dat we dat niet gingen redden: zijn ziekte ging te snel.

Vervolgens kwam wederom uit de vereniging een breed gedragen wens (zeg maar gerust: eis).

Die tribune kan maar 1 naam krijgen: De Arno Wargerink tribune.

Mede door een fantastisch snelle actie van enkele leden heeft Arno dit nog wel kunnen zien, in schilderijvorm. Hij was erg ontroerd.     

Die acties tonen opnieuw aan hoe geliefd Arno was binnen alle geledingen van onze vereniging. Om dat te illustreren is zijn vertrek uit de kantine op donderdagavond een mooi voorbeeld.

Nog ene dan met de jas an.

Arno was donderdagavond graag in de kantine. Tuurlijk het was gezellig, maar Arno moest ook altijd nog mensen spreken om hulp te charteren voor allerlei sponsorklusjes (“den mok nog eem hebb’n” en “den mok ok nog eem an de jas trekkn”) Als hij zijn hulptroepen weer bij elkaar had was het tijd voor een pilsje aan de stamtafel, maar niet te lang want Arno wilde vroeg naar huis, want…vrijdag weer om kwart over 5 uit zijn mandje om te werken.

Als hij dan eindelijk besloten had om te vertrekken, deed hij soms wel 1,5 uur over de weg van de stamtafel naar de deur. Elke tafel -of het nou selectie was, zijn eigen 5e elftal of een jeugdteam- allemaal klampten ze hem aan: “Toe Arno kom nog even zitten”. Regelmatig klonk het dan: “ oké nog ene dan met de jas an”.

Dat moeten we vanaf nu dus allemaal missen.

Een club kan niet zonder vrijwilligers en BSC Unisson kan al helemaal niet zonder Arno Wargerink.

Toch zullen wij helaas zonder Arno Wargerink verder moeten.

We treuren om dat verlies, maar we zijn ook dankbaar voor wat hij allemaal voor onze club heeft betekent.

En we zijn heel blij dat we hem als persoon gekend hebben.

We gaan hem missen, maar niet vergeten.

Arno bedankt!

Afgelopen week werden we onaangenaam verrast door het bericht van het overlijden van Wim Nijhuis.

Z´n gezondheid ging weliswaar achteruit, maar dit zagen we toch niet aankomen.

Het is erg treurig dat zo’n positief ingesteld mens met zo’n enorme drive om een bijdrage te leveren aan het verenigingsleven zo vroeg is overleden. Bij BSC Unisson was Wim o.a. zeer actief betrokken bij de binnenploeg op de Zweede. Daarnaast draaide hij (vaak samen met Atty) menig kantinedienst en vroeg je ook bij evenementen niet vaak mis bij Wim.

Kortom een verenigingsmens bij uitstek die altijd bezig was om zaken het beste te regelen (of ritselen) voor zijn verenigingen.

Zijn bekende vrolijke, opgeruimde houding maakte hem tot een graag geziene gast op de Zweede. Regelmatig was het met Wim erg gezellig op dinsdag of donderdag bij de binnen- en buitenploeg en werd er lekker gezeurd over van alles en nog wat. Dat dat nu voorbij is is erg jammer, temeer daar de sporthal (Wim is toch ook vooral een gymnastiek-mens) er nu eindelijk gaat komen.

Het is treurig dat hij dat niet meer mee mag maken.

Wim laat een pijnlijk lege plek na, niet alleen bij BSC Unisson, maar bij vele andere clubs in Boekelo en daarbuiten.

We zullen hem missen, maar niet vergeten.

Wij wensen de familie veel sterkte!